SEVGİNİN SINIRI VARMIDIR ?

Hep  birilerinden bişeyler bekleyerek ona ilgi duyduk peki karşılık beklemenin adımıydı sevmek...



Sevdik ama neyi nasıl sevdik kimisi  aşk dedi kimisi saplantı kimisi romantizme kaçıp çeşitli anlamlar yükledi, dogru ya nereden geliyor bu sevgi hormonu?
Cevap
 oksitosin hormonu bu hormon birine sarıldıgımızda biri bize veya biz birine gülümsedigimizde kendiliginden ortaya çıkıyor ve sevgi pıtırcıkları olusuyor.

Birazda sevginin kıymetini kullanma degerini bilmiyoruz çogumuz. çünkü dogru insan ve dogru zamanı tahmın edemiyoruz buyuzden ya ilişkiler bitiyor yada kuçuk kırılmalar darılmalar oluyor , Oysa sevgilerimizi aynı anda belli etsek bazı eksikliklerimizi ve hatalarımızı görmezden gelsek en önemlisi kıymet bilsek hem anlaşacagız hemde anlayışlı olacagız

Ben size burada sevgiyi bir erkekle bir kadın arasıyla sınırlandırmak istemiyorum çünkü böyle yaparsak koca bir fili kedi odasına koymusuz gibi bişey olur.

mesela neleri severiz biz

-Rabbimizi peygamberimizi dinimizi.
-Eşimiz ailemiz akrabamız
-Arkadaşlarımız dostlarımız
-önemsedigimiz eşyalar ve işler

Farkındamısınız neyi sevdigimiz bile sınırlı ama  sevgi o kadar sınırsız kı eger insanlık onu dogru anlasaydı ne devletler olurdu nede savaşlar.

kısacası size unu anlatıyım kı sevginin  daha dogrusu elımızdekı sevgilerin kıymetini bilmeliyiz elde edemediklerimize sevgi beslemek yerine elimizdekilerle yetinmeyi bilmeliyız  kı ancak boyle bencillik ve açgözlülükten kurtulabiliriz

sevgiyle kalın...

TECRÜBE

• Her şeyi kaybetseniz bile tecrübeleriniz size kalır. (Thomas Babington Macaulay)

Bir kimsenin, yaşayarak ve deneyerek elde ettiği birikim, görgü diye tanımlıyor dil kurummuz peki biz nasıl tanımlıyyorruz yada nasıl tanıyoruz

Hayata  gözlerimizi açdık görmeyi ögrendik sonra gördüklerimiz yorumlayarak duymayı ve ikisinin birleşiminden çıkarttıklarımızı başkalarına anlatmak için konuşmayı ögrendik işte bunların hepsi bizim hayatımız için bir tecrübe oldu tıpkı gelecekde yaşayacaklarımız gibi

ömrümüzün kısa bir tarihidir tecrübe bazen acılarla ögrenilir  bazen acıtaraak katı bir hayat dersi gibidir..

yaşımız küçükken arkadaş edinmeyi ögreniriz bu arkadaşların iyilerini ve kötülerini ayırmamız gerektigini ögretir.
hayatta genç olursun seversin sevinirsin ayrılınca kalbin herkese güvenmememye başlar, zamanla  anlamaya başlarsın aileyi de arkadaşlıgı da gerçek aşkı da,
hayatın öyle romanlarda yaşanmadıgını.
En kötüsü de yaşanan olumsuzlukdan hayatını kaarartmakdır 
bilemezsin neyin senin için daha iyi olacagını bilsek zaten hata yaparmıydık?  
insan hayatını o kadar unutuyorki bazen hatalarını tekrar ediyor buda en kötü tecrübeyi tattırıyor, işte başarısız insanların en büyük eksikligi de budur

başarılı insan yani hayatınnı bi düzzene sokmuş insan ne yapar

-her hatayı bir tecrübe sayar ve bundan sonraki hayatını ona göre  planlar
-mümkün oldugunca başkalarınını hayatına bakarak ders çıkarmaya çalışır  kı oda aynı hataları yapmasın
-devamlı olumlu düşünmeye çalışır hayata tutunmak için gereken şey
-hayatını hayallerinin peşinden degilde hayallerini hayatının peşinden koşturur 

ee ne demişler 

• Tecrübe, bir insanın başından geçenler değil, başından geçenlerin bıraktığı izlerdir. (A. Huxley)

PERDEYİ ARALA

Bugün de yeni bir gün düne bakış bugün biraz daha yaş ve yaşanmışlık biriktirdin
peki yarın hakkında ne biliyorsun ?


Hayat bizim hayatımız bir servet verildi onun kullanıcısı  da biziz
bu serveti nasıl kullanırsak daha mutlu bir yaşam elde ederiz.

hepimizin gelecege dair hayalleri var olmazsa olmaz, hayallerimizin olmasından çok hayallerimizin  ne oldugu ve gerçeklesmesi daha önemlidir bizim için
ama şunu unuturuz
hayallerimiz hayatmız oldugunda bizi ne kadar mutlu edecek
düşünecegiz onca soru var hayatımız ve hayallerımız hakkında amma ben size bundan degilde basarısızlıklardan nasıl kurtulup eni bir sayfayı nasıl açarız nasıl perdeyi aralayıp gördügümüzün ötesine geçebiliriz ondan bahsedecegim

Ddüşünce mi düşünmeye başlar insan ani hayatımızaa yeni bir başlangıç yapmak için kötü bir  olay mı yaşamalıyız tabiki hayır amma birçogumuz böyle.

ömrümüz geçiyor her saniye ve  birşeyler yapmak için  bazen geç oldu  diyebiliyoruz
aslında tamamen yanlış bir düşünce.

hayat perdemizi aralamak için ipuçları
-bütün kötü hatıraları tecrübe saymak gereksizleri silmek
- her anın ve  her kıymetli insanın degerini bilmek
-okumak düşünmek ve ögrenmek yaşın ve yaşantının bi önemi olmadan
-yeni işler ve yeni insanlar edinmek
- başkalarının hayatını yaşayıp onları  taklit etmek yerine kendimiz olmak
-sürekli araştırmak ve sorgulamak
-
Aslında herşey degişiyor bugün gördügümüz birçok şey geçmişte yoktu gelecekte de olmayacak gençken geçirdigimiz bazı seyler gelecekde yaşlandıgımızda gerçeklestirmek istediklerimiz olarak uhte kalacak belkı  böyle olmaması için gözümüzü açıp hayatımızı hayallerimizi hayatımıza uygulamalıyız ne hayaller ugruna  bugunku yaşanmışlıklardan vazgeçebiliriz nede nede hayallerimiz ugruna hayatımız berbat edelim geçmiş yaşamak için bugün yaşamak gerek gelecekde de mutlu olmak içinse hayatımızı programlamalıyız

 Dünyada hiç birşey insan dan kıymetli degildir  ve hiçbir insan nedensiz yaratılmamıştır işte o nedeni bulmak için neden diye sormak gerek.