Bİ FİKRİM VAR !

Düşüncelerimizin önüne sınırlar çizmiş hayatlar yaşıyoruz acaba gerçekden hayat hayallerden mi ibaret ?


Biz insan olarak aklımızı kullanabildigimiz sürece gelişiz ve geliştiririz
günümüzden binlerce yıl önceinsanlar zorunluluk sonucu işin kolayına kaçarak aklını  kullanmıs yerleşık hayata gecmiş karnını doyurmak için tarım ve üretim yapdı daha sonraları devletleşmme surecıyle millet olgusu oluşturduk milletler rekabet sonucu savaşlar yapdı  savaşlaarın sonucu yenı kıtalaar yeni teknolojıler  geliştirildi ve gunumuzdeki teknolojının temellerı bundan en geç 200 yıl önce temelerri atılmış oldu.

Yukarıda anlattıklarımdan çıkarılacak sonuç şudur
- Biz insanlar bazı şeyleri bulmamız yani bir fikir geliştirmemiz bazı zorunluluklar sonucu oluşmuştur

peki biz bu zorunluluklar olmadan fikir geliştirsek düşünün neler olurdu

Çocuklugumuzdan örnek verelim hepimize ögretmenlerımız sorardı degilmi, büyuyunce ne olacaksın
birçogomuzda benzer cevaplar verırdık

-doktor
-hemşire
-avukat hakım
-ögretmen
-ve benzeri..

Ama kaç cocuk diyor ben buyucunce astronot olacagım ben yazar olacagım yada profesor olacagım diyen çocuklar nadırdır sanırım işte bu yaşlarda başlıyor fikirlerimizin gerçekleşmesi
hayal  gucunu kullanan dahı cocuklar 1000 de bır belkı cıkıyor


Genelde bırkac zekı ınsanlar ortaya bir fıkır atar bunu gerceklestırecek cevresı ve ortamı yokdur ve bırılerınden yardım ıster yardım ıstedıgı kısılerde denemeden ya eleştırır yada yererler fikirini.

Çünkü gunumuz toplumu oyle bır duruma gıdıyor kı inşa neslinden çok ifşa neslıne dogru gidiyoruz

Çogumuzun bir fikri var bu fikrimiz bize vve insanlıga ne katacak şunu da unutmayalımki insanlıga kazandırdıklarımızdır bizi ölümsüz kılıp yarınlara ulaştıracak

BANA ÇOCUKLUGUMU GERİ VER 

Ne kadar da güzeldi çocukken bir yerimiz acıyınca sevdiklerimizin bize sarılıp öpdügü o yaralarımız geçmesi zaman geçdikçe yaralarımız yalnızlıklarımız oldu mu ?




Çocukluguna geri dönmek isteyen eminimki binlerce kişi vardır çünkü hepimiz biliriz çocuk olmak kısa sürede accılarını unutmak ne paraya ne mala nede mulk e ihtiyac sadece sevgi çocukluk sevgiyle yogrulur  bu yuzden çıkarlarımızdan menfaatlerımızden uzak bir yaşam sürdügümüz içindir çocuklugumuzun lezzeti ve özllemi.


Hepimiz farklı farklı hayatlar yaşıyoruz kimimiz milyoner olup dunyalara sıgmıyor kımımız bir ekmekde muytluluugu buluyor kımısı onlaca sorun ile yaşarkeen kimisinin de derdi sadece karnını doyurmaak ama şunu unutuyoruz karınn doyurmak dan daha önemli olan sevgiye doymak sevgisiz bir dünya yalan ve zalım bir yer olur sadece

dünya ya gözlerimmizi açdıkk ailemizmutluyken bbiz agladık mutluluklarını paylaşıp bzım uzuntumuzu giderdiler aama biz zamanla daha acıkdık acıkdıkdıkça acınacaak durumaa geeldık cunku karsılıksız sevgıyı unuttuk hangimizz bir bayramı çocuklugumuzzdaki bayramlar gibi  geçiriyoruz belki buyuzden nerde o eskı bayramlar diiyoruz amma cocuklugumuzu unutuyoruz.

çocukluk sevgidir umuttur hayallerdir yere düşünce aglayıp kalkmakdır.
 hayallerini yitirmeyen insanların cocuklukları da hatıralarındaan silinmez  bu böyledir bir kıssa vadeli hayaller uzun vadeli emeller ee götürür insanı buyuzden çocuklugumuzu unutmamamız gerekir.

İçinizdeki çocugu öldürmeyin.

SADE CE DÜŞÜNÜYORUM

her saniye zihnimizden mılyarlarca bilgi akışı oluyor peki bu bilgilerin  kaçı gereklı kaçı gereksız?
düşüncelerimiz hayatımızdan beslenir.
Günlük hayatta neler yaptııysak onlar anı dedıgımız düşünce parçalarrı olarak kısım kısım çagrılştırıcılar ile zihnimizde canlanır.



Yolda gidiyoruz ve birden ayagımız bir taşa takıldu o an aklımıza küçükken top oynarken düştügünüz akliniza geldı. yada televizyona bakıyorsunuz bir çocuk belgeselı çıkdı çocuklugunuz aklınıza gelir gelmese  de bilen aile bireylerrinize sorarsınız bende böylemiydim çocukken dersiniz
Bunun tam tersi de olur bazen bir yaşlılık belgeselı izlersiniz ve yaşlanınca kendınızın de ona benzer bir yaşlılık yaşayacagınızı sanırsınız işte bunların hepsi bizim sade ce düşünmemezden kaynaklanan olumlu çagrışımlardır.

peki olumsuz çagrışımlar nedir bu durum ise başka bir örnekle kavga eden bir çift görürsünüz parkda gezerken ve siz de buna benzer birşeyi gecmişte yaşadıgınız için o kotu anı aklını za gelir hemen buda sizi üzer ama şunu unutmayın hayat acısıyla tatlısıyla güzeldir bizim yapmamız gereken ise gelecekde üzülmeyecegimiz anılar biriktirmekdir.

peki nasıl sade düşünebiliriz?

-hedeflerimizı tespıt edıp ona odaklanarak.
-günlük işlerde birden çok işi yarım yapmak yerıne bir işi tam yaparak
-herşeye ve herkese farklı bir renk kattarak oldugu gibi kabul ederek.
-bugünün  yarının mirası olarak bilerek kullanmak.



Düşüncelerimiz hayatımızın en önemlı planlayıcısıdır ve biz ne kadar sade kullanırsak o kadar fazla olumlu anı biriktiririz