Nedir Yaşamak ?
Nedir Yaşamak?
İnsan kaç kez dogar ailesinden yaşadıgı dünyadan kaç kez kendisini aşar ve bir başkası olur?
Kimdir insan... nedir digerlerinden farkı?
Neyin peşinde koşarız ki...
Kaç kez sorgular ki insan kendisini?
Eger iki yol varsa önümüzde ya hayal kurup onların gerçekleşmesi için çabalayacagız yada bekleyecegiz şansıımızın geri gelmesini yada Yaadıgım dünyadan ibarek sanacagız koskoca bir ömrü imkansızlık sandıgımız düşüncelerimiz arasında yok olup gidecegiz.
7 milyar insan epey fazla gibi görünüyor üstelik her dakika 300 tanesi daha doguo 150 tanesi daha ölmesi gibi anlamsız ve nedensiz. Çünkü kimse sorgulamıyor neden niçin diye deger verilmiyoesa dünyada bilgiye o halde aklın ne işlevi kalır ki ?
Hayatın zorlukları yapışmış madem yakamıza mademki bize gösterilen yolda ilerliyecegiz en azından sagımızda solumuzda neler var diye sorsakya birilerine ama mahkumuz biz mutlulugun sarhoşluguna hüznün ve kederin yıpranışlarına Kurtulabilse insan bütün kuruntularından ve kendisinden kim bilir ne rüyalar görür uyanıkken.
Yaşamaktan bahsediyorsun demiştin bana üstelik sebepsizce insanca yaşamak nasıl ola ki bu?
zaaten sorunun içinde gizil degilmi cevabı...
İhtimaller var hayatın içinde bir aniye sonrasının bilinmezligi ihtimali geçmişin kazandırdıkları ve gelecegin olması gerekenler ve olanlar ihtimali. Hergün bunlar yorar insanı hergün yatagından kalkıp birşeyler için çabalamak bir süre sonra işkence halini alır. Demekki ölüme yakın oldugu için güzel geliyormuş insana tembellikde buyüzden en bilgeleri hayata karşı en duyarsız olanlarıymış anlarsın bişeyleri aramanın degerini yaşayınca.
O halde al senin olsun o begendigin müzikler şarkılar eglenceler mutluluklar o halde yaşa hazlarının kölesi olarak bir ömğr boyu bagnazca baglan karamsarlıklarına ve kendini avuttugun o iyimserlikerine.
Kimiz ki biz denizdeki kum zerresinden öte düşününce anlıyor insan bilincin bile ne kadar aciz oldugunu acizlik mi yoksa insana bu imkansızlık ögretisini benimseten Buyüzden mi merak etmiyoruz yaşadıgımız cosmos un derinligini.
Muhtemelen yarın birkaç küçük şey olur ve herkes olması gerekdigi gibi aşamaya devam eder. Muhtemel yarın biraz daha yaşarız yaşadıkça yaşlandık deriz ve geçmişi hatırlarız faydasız olan geçmiş ve gelecegin etkiledigi şuanda oyalanırız yalnızca bizden beklenenlerle.
Bitmedi mi yoksa biitti dedigimiz anda bir başka şeyi mi beklemeye koyulmuşuz hatırla neden insan olduunu.
İnsan kaç kez dogar ailesinden yaşadıgı dünyadan kaç kez kendisini aşar ve bir başkası olur?
Kimdir insan... nedir digerlerinden farkı?
Neyin peşinde koşarız ki...
Kaç kez sorgular ki insan kendisini?
Eger iki yol varsa önümüzde ya hayal kurup onların gerçekleşmesi için çabalayacagız yada bekleyecegiz şansıımızın geri gelmesini yada Yaadıgım dünyadan ibarek sanacagız koskoca bir ömrü imkansızlık sandıgımız düşüncelerimiz arasında yok olup gidecegiz.
7 milyar insan epey fazla gibi görünüyor üstelik her dakika 300 tanesi daha doguo 150 tanesi daha ölmesi gibi anlamsız ve nedensiz. Çünkü kimse sorgulamıyor neden niçin diye deger verilmiyoesa dünyada bilgiye o halde aklın ne işlevi kalır ki ?
Hayatın zorlukları yapışmış madem yakamıza mademki bize gösterilen yolda ilerliyecegiz en azından sagımızda solumuzda neler var diye sorsakya birilerine ama mahkumuz biz mutlulugun sarhoşluguna hüznün ve kederin yıpranışlarına Kurtulabilse insan bütün kuruntularından ve kendisinden kim bilir ne rüyalar görür uyanıkken.
Yaşamaktan bahsediyorsun demiştin bana üstelik sebepsizce insanca yaşamak nasıl ola ki bu?
zaaten sorunun içinde gizil degilmi cevabı...
İhtimaller var hayatın içinde bir aniye sonrasının bilinmezligi ihtimali geçmişin kazandırdıkları ve gelecegin olması gerekenler ve olanlar ihtimali. Hergün bunlar yorar insanı hergün yatagından kalkıp birşeyler için çabalamak bir süre sonra işkence halini alır. Demekki ölüme yakın oldugu için güzel geliyormuş insana tembellikde buyüzden en bilgeleri hayata karşı en duyarsız olanlarıymış anlarsın bişeyleri aramanın degerini yaşayınca.
O halde al senin olsun o begendigin müzikler şarkılar eglenceler mutluluklar o halde yaşa hazlarının kölesi olarak bir ömğr boyu bagnazca baglan karamsarlıklarına ve kendini avuttugun o iyimserlikerine.
Kimiz ki biz denizdeki kum zerresinden öte düşününce anlıyor insan bilincin bile ne kadar aciz oldugunu acizlik mi yoksa insana bu imkansızlık ögretisini benimseten Buyüzden mi merak etmiyoruz yaşadıgımız cosmos un derinligini.
Muhtemelen yarın birkaç küçük şey olur ve herkes olması gerekdigi gibi aşamaya devam eder. Muhtemel yarın biraz daha yaşarız yaşadıkça yaşlandık deriz ve geçmişi hatırlarız faydasız olan geçmiş ve gelecegin etkiledigi şuanda oyalanırız yalnızca bizden beklenenlerle.
Bitmedi mi yoksa biitti dedigimiz anda bir başka şeyi mi beklemeye koyulmuşuz hatırla neden insan olduunu.
Hiç yorum yok :
Yorum Gönder