Hayatta ögrenmemiz gereken onca bilgi varken biz niçin cahilligi seçelim ki.

Televizyonlarda telefonlarda bilgisayarlarda gerçek hayatta hergün onlarca resim isim yazı muzik  görüyoruz peki kaçı bizim için önemli yada ne kadarını hafızamızda tutuyoruz? 

İnsan beyni gelişmeye o kadar yatkındırki ne ögrenmesinin nede unutmasının  bir sınırı vardır. bizler zihnimizi ne kadar kullanabiliyorsak halk arasında okadar zeki sayılıyoruz ama birşeyi sorgulamayı unutuyoruz acaba herkes doguştanmı zeki yada  sonradanmı bu seviyeye gelmiş.

Ögrenmek dedigimiz evre dogumdan ölüme kadar sürer 0-10 yaş arasındayken gereklı bılgıleeri ögretirler bize, ögretmeselerde biz ögreniriz çünkü insanız.

nede olsaa siz bir tavuga aslan oldugunu söyleyemezsiniz söylesenizde o buyuyunce tavuk oldugunu kabul eder. 

bizler potansiyelimizi nerede görüyorsak oraya yerleşiriz hedeflerimiz mantıgımız dogrultusunda şekil alır.

Zekilik yada süperzekalı olmak üzerine yazılan onlarca kitap var ama bunları yazanlar da kendi alanlarına zekiler sebebi ise çok çalışmaları işte insanı başarıya götüren en önemli faktör de budur çok çalışmak.

peki nasıl daha zeki olabiliriz?

-Hergün en az 50 sayfa kitap okuyarak

-hafıza egzersizleri yaparak

-yeni hobiler yani yapmak istedigimiz işler edinerek

-hep yeni insanlar tanıyarak

-hayal kurarak

-herşeyi programlı ve düzenli yapmaya başlayarak

-en önemlisi ögreterek.

Hergün uyuyor uyanıyor, yemek yiyip nefes alıyoruz dünyadaki bütün canlılarla ortak bir noktamız, işte bunların kaçımız farkında yani demek istedigim biz hayatımızda yaşadıklarımıza algılarımızı kapatırsak monoton bir  yaşam seçeriz ama aklımız yeni bilgilere açık olursa ,şte o zaman zeki beyinler ortaya çıkar.

Yaptıklarınnızın ve yapmak istediklerinizin hayatınıza mutluluklar getirmesi dilegiyle.